Drzewa owocowe narażone są na ataki różnych szkodników. Dlatego warto wcześniej dowiedzieć się jak je rozpoznawać i z nimi walczyć. Na rynku dostępnych jest wiele skutecznych produktów, które pomogą nam wyeliminować tych nieproszonych gości z naszych ogrodów oraz sadów. 
Innymi szkodnikami drzew owocowych są owocnice jasne oraz żółtorogie. Owocnica żółtoroga to błonkówka o długości około 5 mm. Ma ona kolor czarny, ale posiada odnóża i czułki w odcieniu żółtym. Owocnica jasna jest nieco większych rozmiarów. Ponadto jej kolor zbliżony jest do pomarańczowego. Larwy obu tych gatunków są białawe, a ich głowa jest ciemna.
Szkodniki atakują głównie śliwy, jednak mogą pojawić się również na czereśniach oraz wiśniach. Najczęściej żerują one w zawiązkach, które usychają, a następnie opadają. Podczas zwalczania ważne jest, aby usuwać je mechanicznie. Bardzo często występującym szkodnikiem jest owocówka jabłkóweczka, która ma postać niewielkiego motyla. Rozpiętość jego skrzydeł nie przekracza zwykle 2 cm. Pierwsza para skrzydeł ma zwykle zabarwienie brunatno-popielate, natomiast druga oliwkowo-popielate. Gąsienice mają różne kolory. Mogą być one biało różowe, a nawet białe. Ich długość nie przekracza 15 mm. Poczwarki znajdują się zwykle w korze lub kolebkach. Mają one kolor brązowy. Szkodnik atakuje najczęściej jabłonie oraz grusze. Porażenie drzewa można zaobserwować na pierwszy rzut oka – owocówka drąży tunele wewnątrz owocu, jednak na zewnątrz pojawiają się sporych rozmiarów brunatne odchody połączone przędzą. W pierwszej kolejności należy usunąć robaczywe owoce. Ponadto należy podjąć próbę wyłapania gąsienic np. poprzez opaski z papieru falistego. Preparaty chemiczne powinny być stosowane w połowie czerwca.
Kolejnym groźnym szkodnikiem jest owocówka śliwkóweczka, która atakuje śliwy, morele, brzoskwinie, a niekiedy czereśnie oraz wiśnie. Jest to motyl o rozpiętości skrzydeł około 12-14 mm. Pierwsza para skrzydeł ma na swojej powierzchni wyraźne ciemne plamy. Zwykle mają one barwę szarą. Druga para skrzydeł m odcień szaro-brązowy. Białe gąsienice posiadają ciemne głowy. Wraz z rozwojem przybierają one odcień intensywnego różu. Ich długość może wynosić nawet 12 mm. Obecność szkodnika jest bardzo łatwa do wykrycia. Zawiązki oraz owoce stają się robaczywe, a także znajdują się na nich wyraźne ślady odchodów. Dodatkowo na zewnętrznej stronie owoców można zaobserwować ślady po wejściu gąsienic. Podobnie, jak w poprzednim przypadku należy wyłapać gąsienice za pomocą opaski z papieru falistego. Powinny być one założone na pnie drzew po połowie sierpnia. Oczywiście porażone owoce należy usunąć.
Piędzik przedzimek to szkodnik, który atakuje grusze, śliwy, jabłonie, czereśnie, czy też wiśnie. Pierwsze objawy ich obecności zwykle obserwuje się wiosną, gdy na liściach pojawiają się dziury, a pąki kwiatowe mają wyraźne ślady pogryzienia. Ponadto związki owoców również są uszkodzone, co powoduje ich obumieranie. Gąsienica szkodnika ma barwę jasnozieloną. W późniejszym etapie przeobrażają się one w motyla, który oczywiście również stanowi zagrożenie dla hodowli. Warto zaznaczyć, że w niektórych sezonach atak szkodników może mieć charakter masowy, przez co zniszczeniu ulegają niemal wszystkie liście znajdujące się na drzewach. We wrześniu lub październiku należy zastosować pułapki lepowe. Opryski zaleca się stosować przez kwitnięciem, gdy wszystkie gąsienice już się wylęgną.