Zimujące samice w pęknięciach kory, pod łuskami pąków, gdzie żerują – składają jaja.

Są to niewidoczne gołym okiem szkodniki o ciele robakowatym, wydłużonym lub wrzecionowatym, długości 0,15 – 0,30 mm. Barwa zmienna od mlecznobiałej do bursztynowej. Objawy żerowania uszkodzenia powodowane przez szpeciele uwidaczniają się już wczesną wiosną powodując silne nabrzmiewanie pąków. W późniejszym okresie można zauważyć powstawanie małych pęcherzyków, rożków, wypustek na liściach, co stanowi efekt żerowania szpecieli. W przypadku silnego opanowania rośliny przez szkodnika może dojść do defoliacji częściowej, co utrudnia i osłabia asymilację drzewa. U tzw. szpecieli pilśniowych po dolnej stronie blaszki liściowej można zauważyć „opilśń” zmieniającą barwę wraz ze starzeniem się liści od barwy jasnozielonej do brązowej.