Choroba grzybowa, która przenosi się przede wszystkim z zakażonym materiałem nasiennym. Wywołuje ją grzyb Septoria apiicola. Objawy nie są na nasionach widoczne. Zarówno grzybnia jak i zarodniki mogą przeżyć w materiale nasiennym nawet 14 miesięcy. Patogen jest dużym zagrożeniem w miejscach, gdzie seler uprawiany jest dla pozyskania nasion. Grzyb może bowiem powodować zamieranie szypułek kwiatowych, pąków i zawiązków nasion. Przyczynia się tym samym do pogorszenia jakości i wydatnego zmniejszenia ich liczby.

Pierwsze widoczne objawy występują na liściach selera korzeniowego i naciowego, gdy roślina jest w fazie siewek. Na liścieniach i liściach widoczne są brunatnoszare plamy, początkowo niewielkie ale z czasem mocno się powiększające. Po kilku tygodniach od wysadzenia rozsady na ogonkach i blaszkach liściowych porażonych warzyw, w miejscach przebarwień tworzą się piknidia – ciemnobrunatne owocniki grzyba. Liście z czasem żółkną, zwijają się i powoli całkowicie zamierają. W przypadku selera naciowego porażone liście nie nadają się do spożycia. Seler korzeniowy można jeszcze uratować stosując opryski. Rozwojowi choroby sprzyja ciepłe i wilgotne lato.