Plamistość liści borówki

Pędy z porażonymi liśćmi należy usuwać i trwale utylizować. Zawsze jesienią dokładnie zgrabić wszystkie pozostałości rośliny spod drzewa i również je zutylizować. Do ochrony stosuje się głównie oprysk ze środków działających zapobiegawczo, a gdy choroba się pojawia preparaty do zwalczania.

Na liściach powstają owalne lub okrągłe plamy o średnicy do 1 cm, najczęściej w różnych odcieniach brązu. W późniejszym stadium plamy są nekrotyczne z fioletową otoczką. Barwa plam zależy od stopnia nasłonecznienia. Porażone liście przedwcześnie opadają a e końcu obumiera cały krzew borówki. Choroba powoduje zmniejszenie plonów a rośliny dodatkowo tracą mrozoodporność.

Grzyb zimuje na opadłych, porażonych liściach. Powstają w nich sklerocja, a w nich apotecja wytwarzające zarodniki płciowe zwane askosporami. Dokonują one wiosną infekcji pierwotnej. W okresie wegetacyjnym na porażonych roślinach wytwarzane są zarodniki bezpłciowe (konidia), które dokonują infekcji wtórnych rozprzestrzeniających chorobę.Wytwarzanie i rozsiewanie zarodników odbywa się w warunkach dużej wilgotności powietrza utrzymującej się przez dłuższy czas. W Polsce takie warunki występują w marcu i kwietniu. Po 3 dniach wilgotnej pogody zaczynają powstawać zarodniki konidialne. Rozprzestrzeniają się na sąsiednie samodzielnie, bez udziału deszczu i wiatru. Odbywa się to w ten sposób, że pęczniejące podczas wilgotnej pogody ramiona zarodników rozprostowują się, i odpychając się od liścia rośliny wyrzucają zarodniki na odległość 20–30 cm. Zarodniki przenoszone są też przez ludzi i maszyny pracujące na plantacji. Kiełkują w temperaturze 5–30 °C, optymalna temperatura kiełkowania wynosi 15–20 °C. Strzępki patogenu wnikają nawet do 14 µm w głąb tkanek roślinnych^[1].