Niedobory żelaza objawiają się w postaci chlorozy młodych liści, poza nerwami, które są ciemnozielone. Liście mają natomiast żółtą lub w przypadku dużych niedoborów prawie białą barwę.

Niedobory magnezu powodują chlorozę starszych liści.

Niedobory potasu objawiają się żółknięciem tkanek między nerwami, a na brzegach liści pojawiają się niewielkie brązowe plamy.

Niedobory boru powodują powstawanie na brzegach liści  licznych brązowych lub czerwonych plam, które później łączą się ze sobą. Duże nasilenie problemu prowadzi do deformacji liści. Nieregularne brązowe plamy mogą wystąpić także na pąkach kwiatowych, a u rozwiniętych kwiatów brązowieją nasady płatków. Niedoboru boru objawiają się szczególnie przy zbyt wysokim pH gleby.

Niedobory azotu powodują osłabienie wzrostu rośliny. Liście są mniejsze niż u zdrowej, dobrze odżywionej rośliny. Mają jasnozieloną, nawet żółtą lub czerwonawą barwę. Niedobory azotu powodują również osłabienie lub brak kwitnienia.

Niedobory fosforu objawiają się w początkowych etapach ciemnieniem liści. Przy większym nasileniu pojawiają się na nich czerwone plamy. Później dochodzi do brązowienia i opadania liści.

Nawożenie w kwietniu oraz na przełomie czerwca i lipca, dolistne zabiegi interwencyjne od kwietnia do sierpnia. Pod koniec lata zaprzestajemy stosowania nawozów azotowych. We wrześniu możemy zastosować siarczan potasu, który sprawi, że rośliny lepiej przygotują się do zimy (drewnienie łodyg) oraz nawozy fosforowe, które sprzyjają zawiązywaniu się pąków i wzmacnianiu systemu korzeniowego.