Samice rozpoczynają składanie jaj w maju, płodność każdej wynosi 2000 sztuk. Po oderwaniu tarczki od podłoża jaja nie wysypują się, jak to ma miejsce w przypadku misecznika śliwowego.

Żerowanie larw rozpoczyna się wczesną wiosną. Larwy wysysają sok z młodych pędów, a wydalają przy tym znaczne ilości rosy miodowej, na której rozwijają się grzyby sadzakowe. Silnie opanowane pędy mogą zasychać. W kwietniu larwy powiększają swoje rozmiary, a część z nich staje się wypukła i przekształca się w samice wielkości 4 – 5 mm, barwy ciemnokasztanowej. Samce są mniejsze od samic, długości ok 2 mm, z jedną parą w pełni rozwiniętych skrzydeł. Larwy wylęgają się na początku czerwca i żerują na liściach aż do jesieni.

Samice są wielkości 4 – 5 mm, barwy ciemnokasztanowej natomiast samce są mniejsze od samic, długości ok 2 mm, z jedną parą w pełni rozwiniętych skrzydeł. Miseczniki wysysają sok z rośliny ukrywając się zwykle na dolnej stronie blaszki liściowej lub na pędach pod brązową, owalną i wypukłą „miseczką”. Rośliny na których żerują są osłabione, ich wzrost jest zahamowany a liście żółkną.