Choroba grzybowa roślin, którą wywołuje Erysiphe alphitoides. Patogeny atakują główne liście drzew. Najgroźniejsza jest dla dębów w szkółkach i dla młodych nasadzeń (drzewka o wysokości 2-3 metry). Uszkadza pączki, młode listki a także tkanki pędów szczytowych i doprowadza do ich zamierania. Choroba znacząco hamuje przyrost młodych dębów. Jeśli występuje co roku może doprowadzić do zamierania drzew. Objawem choroby jest biały nalot na liściach, który pojawia się już wczesną wiosną. Z czasem nalot gęstnieje a na jego powierzchni można dostrzec czarne punkciki, są to klejstotecja, w których wytwarzane są zarodniki płciowe – askospory. Silnie porażone liście marszczą się, ciemnieją aż w końcu zamierają i opadają.

Pędy porażone przez mączniaka prawdziwego nie zdążą przed zimą zdrewnieć co powoduje, że nie są przygotowane na mrozu. Tracąc mrozoodporność często nie są w stanie przetrwać ostrej zimy. Objawem jest biały, mączny nalot na pędach – jest to grzybnia patogenu z konidiami. Mocno porażone pędy marszczą się i z czasem zamierają.