Jaja składa samica na spodzie młodych liści, w ich częściach szczytowych. Mają one kształt owalny, barwę w początkowej fazie kremowo-białą, która z czasem zmienia się w grafitową lub ciemnoszarą. Samica umieszcza jaja pionowo, w rzędach.

Mączlika w fazie poczwarki można dojrzeć jedynie posługując się lupą. Ma owalny kształt a otoczka pokryta jest woskowymi, sztywnymi pręcikami. Są przyklejone do spodniej części najstarszych liści.

Mączlik w stadium larwalnym również nie opuszcza spodniej części blaszki liściowej. W zasadzie ruchliwy jest jedynie w pierwszej fazie larwalnej, których przechodzi aż cztery. W trakcie pozostałych trzech jest płasko przyklejony do liścia. Mączlik w fazie larwalnej jest widoczny gołym okiem, Liście wyglądają jakby były poprzyklejane do nich maleńkie wiórki kokosowe. Larwy by rosnąć potrzebują białka, które uzyskują wysysając sok z liści. Oprócz białka w soku jest zawarta duża ilość cukru, którą wydalają w formie spadzi powodując oblepienie tą rosą miodową liścia. W sprzyjających warunkach na spadzi zaczynają rozwijać się grzyby spadziowe. Ich grzybnia przyrasta powodując zatykanie aparatów szparkowych roślin.

Mączlik szklarniowy (Trialeurodes vaporariorum) postać dojrzała przypomina muszkę, choć jest pluskwiakiem równoskrzydłym. Ciało ma długość ok. 1,5 mm i kolor jasnozielony. Jest jednak pokryty tak grubą warstwą woskowego nalotu, że nadaje mu to kolor śnieżnej bieli. Występuje masowo gdy panuje susza, gdyż preferuje ciepło i brak wilgoci w otoczeniu. Żeruje na spodzie liści i tam również samica składa od 150 do 500 jaj w trakcie swego życia. Aparat gębowy spełnia funkcję nakłuwająco-ssącą dzięki czemu sprawnie pobiera sok z liści ogórków. Jeśli owady występują licznie mogą doprowadzić do zniszczenia całej uprawy ogórków.