Krocionogi są stawonogami rozdzielnopłciowymi. Po zapłodnieniu samice budują w ziemi gniazda. Mają one kształt dzwonu. Umieszczają w nich jaja (kilkaset sztuk). Po kilku tygodniach z jaj umieszczonych pod ziemią wylęgają się larwy. Samice krocionogów składają jaja od maja do września.

Larwy wyglądają jak małe kopie osobników dorosłych. Ich ciała są tylko krótsze i mają mniej odnóży. Jednak po każdym linieniu i zrzuceniu pancerza ich ciało się wydłuża, pojawiają się nowe segmenty i nowe odnóża. Larwy krocionogów zimują w szczelinach, zagłębieniach a także wygrzebanych w ziemi jamkach. Od momentu wyklucia się larwy z jaja do osiągnięcia postaci dojrzałej mija rok. Żerują w bulwach begonii za dnia a nocą wychodzą by żywić się świeżo kiełkującymi roślinami.

Krocionogi mają kształt silnie wydłużony i walcowaty o zmieniającym się zabarwieniu, od białawoszarego do żółtoszarego. Ciała samic gatunków zamieszkujących Polskę mają długość od 12 do 37 mm i mogą się składać z 18 do 60 segmentów (67-103 pary nóg) a samców od 8 do 32 mm i od 37 do 85 segmentów (59-87 par nóg). Krocionogi oprócz tego, że żywią się obumarłymi częściami roślin uszkadzają również kiełkujące młode pędy i młode rośliny a w częściach podziemnych korzenie, bulwy i cebule, tworząc w nich kanaliki. Gdy zaatakują begonię dużą ilością to mogą tak uszkodzić jej bulwy, że doprowadzą do śmierci rośliny. Krocionogi zimują w glebie, pod kamieniami i różnych zakamarkach. Żyją od trzech do pięciu lat.