Samice błonkówki rośliniarki wykonują szereg nacięć piłkowanym pokładełkiem w tkance roślin żywicielskich, w tym wypadku na liściach róży i składają do nich jaja. Z jaj zapłodnionych wylęgają się samice a z tych niezapłodnionych samce.

Gdy larwy płci męskiej i żeńskiej osiągną pełną dojrzałość zakopują się w podłożu, gdzie przechodzą stadia przedpoczwarki i poczwarki przeobrażając się w owada dorosłego.

Larwy rośliniarek na pierwszy rzut oka przypominają gąsienice motyli, jednak różnią się od nich m. in. wyraźnie członowanymi obiema parami głaszczków (narządy pełniące funkcje zmysłowe lub uchwytne), tylko jedną parą przyoczek bocznych (pojedynczy narząd wzroku) oraz obecnością co najmniej 6 par posuwek (mięsiste nóżki odwłokowe) na odwłoku. Larwy większości są fitofagami (organizm roślinożerny odżywiający się roślinami lub ich częściami) i wiele z tych właśnie gatunków żeruje na różach.

W większości przypadków larwy samic przechodzą sześć stadiów rozwojowych, natomiast w przypadku samców tych stadiów rozwojowych jest pięć. Larwy stają się w pełni wyrośnięte zakopują się w glebie.

Rośliniarki (Symphyta) – jest to podrząd owadów z rzędu błonkoskrzydłych (błonkówek), z których wiele gatunków żeruje na różach. Owady dorosłe od innych błonkówek odróżnia odwłok, który jest szeroko i na sztywno (bez przewężenia – brak wcięcia osy) połączony z tułowiem, piłkowanym pokładełkiem (samicom służy do składania jaj do otworów w roślinach) samic oraz bardziej kompletnym użyłkowaniem skrzydeł.

Na świecie uznano ponad 8600 gatunków zaliczanych do rośliniarek, które zgrupowano w ponad 800 rodzajów.