Dorosłe insekty – wyłącznie samice – mają ok. 2,5 mm długości. Przyjmują dwie postacie: na porażonym drzewie możemy zaobserwować czarne formy uskrzydlone lub (bardziej charakterystyczne) brunatne owady pozbawione skrzydeł i pokryte białym nalotem, przypominającym watę. Po rozgnieceniu szkodnika pozostaje czerwonobrunatny ślad, dlatego gatunek ten bywa nazywany mszycą krwistą.

Larwy bawełnicy korówki są koloru ciemnobrunatnego i podobne są do samic. Dawniej szkodnika nazywano „mszycą krwistą”. Bawełnica korówka najczęściej żeruje na jabłoniach, gruszy, pigwie, głogu, irdze, jarzębinie, ale jest również spotykana na innych gatunkach drzew. Larwy zimują na szyjce korzeniowej i korzeniach. Szkodniki na przełomie kwietnia/maja przechodzą na pień, młode pędy oraz na miejsca zranień kory. Po około czterech tygodniach przekształcają się w samice rodzące larwy. Jedna samica może wydać około 125 larw. Rozwój pokolenia bawełnicy korówki trwa około 3 tygodni, w sezonie wegetacyjnym może rozwinąć się aż 10 pokoleń. Najliczniejsze występowanie bawełnicy korówki obserwuje się w okresie wiosny i jesieni.